Onberispelijk werkende remschijven zijn een voorwaarde voor het functioneren van het remsysteem. Bij het beoordelen van de staat van slijtage kunt u echter snel fouten maken.
Misschien heeft u zich al in zo’n situatie bevonden: u wilt een auto kopen en de staat van de slijtageonderdelen beoordelen. Let naast gescheurde lagers in de draagarm of lekkende schokdempers ook op de staat van de remschijven. Omdat een remklauwmeter niet meteen bij de hand is, kunt u vertrouwen op een visuele beoordeling en tegelijkertijd de rand van de remschijf “voelen”. De diagnose is ogenschijnlijk duidelijk: als zich een duidelijk waarneembare rand heeft gevormd, zult u de remschijf moeten vervangen – en dat is zeker niet het geval.
Rand van de remschijf: vaak overschat
Technisch gezien is de vorming van een rand gemakkelijk te begrijpen: de remblokken slijten niet alleen hun eigen materiaal af bij het remmen, ze veroorzaken ook slijtage aan de remschijf. Maar omdat het blok niet de hele schijf bedekt, steekt een klein randje uit zodat de remschijf hier niet krimpt. De rand blijft “staan” – en zorgt voor een merkbaar opstapje. Omdat de rand als zodanig geen probleem geeft, geeft deze slechts een zeer grove indicatie van slijtage. Als u de vraag wilt beantwoorden wanneer u de remschijf daadwerkelijk moet vervangen, is de mate van slijtage cruciaal. Dit laatste is afhankelijk van de remschijf en kan van voertuigmodel tot voertuigmodel of ook afhankelijk van de remfabrikant verschillen. Op de beugel van de remschijf staat in ieder geval een aanduiding. In principe kunnen de volgende waarden als richtlijn dienen:
– ongeventileerde schijven: nieuwe afmeting -2 mm
– intern geventileerde schijven: nieuwe afmeting – 3 mm
Deze afmeting kan worden bepaald met een schuifmaat. Het probleem hier is natuurlijk dat de remklauw normaal gesproken de dikte van de schijf aan de randen meet. Om dit te voorkomen zijn er speciale meetinstrumenten met meettips. Als alternatief kunt u eenvoudig twee munten op de schijf plaatsen, zodat de remklauw de randen niet raakt. De dikte van de munten moet u uiteraard apart meten en aftrekken van de totale gemeten waarde. Zeker met een digitale schuifmaat is zo’n meting ook mogelijk zonder te rekenen omdat u na het meten eenvoudig een nieuw nulpunt kunt selecteren.
Welke schade aan remschijven kan optreden?
Naast de gebruikelijke slijtage van de remschijven, kunnen ook andere soorten schade ertoe leiden dat u de remschijf moet vervangen. Een typisch probleem is ernstige kerving die kan worden veroorzaakt door vuildeeltjes op de remschijf of de voering. Men associeert deze groeven vaak met slecht remmen en “wrijven” van de remmen. Als dat laatste meer uitgesproken is, zodat het rempedaal zelfs pulseert alsof het ABS ingrijpt, kan ook de remschijf kromtrekken. Voordat u echter nieuwe onderdelen koopt, dient u te controleren of er een montagefout is gemaakt: Vuil op de wielnaaf dat niet volledig is verwijderd voor montage kan ervoor zorgen dat de remschijven niet volledig vlak zijn en daardoor niet soepel lopen. Een blauwe kleur op de remschijf duidt op warmteontwikkeling, die vaak veroorzaakt kan worden door een vaste remzuiger in de remklauw. Een lichte roestfilm is overigens geen reden om de remschijf te vervangen, maar sterke roestvorming wel.
Combineer nieuwe remschijven alleen met nieuwe remblokken
Bij het vervangen van de remschijven dient u er niet alleen voor te zorgen dat u de wielnaaf zorgvuldig reinigt. Ook is het noodzakelijk om nieuwe remblokken te gebruiken. Controleer ook of u de remzuigers gemakkelijk en gelijkmatig kunt terugduwen. Anders moet u eerst de remklauw reviseren zodat u de remschijven niet snel weer hoef te vervangen.
