Met de Chrysler 300C SRT8 was er na decennia van inkrimping weer een grote, snelle en goedkope sedan beschikbaar voor de dealers – misschien wel de allerlaatste in zijn soort. We sprongen erin en namen een paar vooroordelen weg.
Toen in de VS het tijdperk van de muscle-cars ten einde kwam, geloofde niemand in lange, comfortabele en krachtige sedans met veel ruimte voor een lage prijs. De scepter van de sedans werd overgedragen aan Duitsland en Japan. In Duitsland bleven ze ze bouwen, deze reuzen met kofferdeksels. Ze maakten ze luxueus, ontwikkelden ze tot technische perfectie en prijsden ze vervolgens als eengezinswoningen. In het “Land of Smiles” worden de glijers zo steriel als een diepvrieszak geschuurd. En toen kwam Chrysler.
Een V8 als een draaiorgel
De ingenieurs keken naar de M-Divisie van AMG en BMW, namen een auto uit de reguliere productieserie en voegden er veel spullen aan toe. Dan Knott, directeur van Street and Racing Technology, liet de standaard Hemi van 5,7 liter uitboren tot 6,1 liter en verhoogde de compressie. Het blok had één centrale nokkenas voor de 16 kleppen van lichtmetaal. Half zoveel kleppen als de anderen, maar twee keer zoveel bougies. De versterkte krukas was goed voor 6.400 tpm, wat ongelooflijk is voor een V8. En dat was het ook. Ook het koppelingspedaal werd weggelaten. De door SRT gereviseerde 5-traps automaat deed gewetensvol zijn werk en was altijd goed voor een beetje geluid achterin bij het schakelen op vol gas in het rode snelheidsbereik.
We stappen in over de blauw verlichte dorpels. De geheugenfunctie zorgt ervoor dat de stoel, het stuur en de pedalen zoemen naar de opgeslagen positie. De motor start. Je denkt dat je de regeleenheden een licht peinzende seconde met elkaar kunt voelen communiceren voordat alle wijzers op het dashboard omhoog schieten. Wat nu ongeduldig stationair draait, klinkt als een echte Amerikaanse legende. We zetten de auto in de versnelling en drukken op de knop op het dashboard die de stabiliteitsprogramma’s uitschakelt. Dit geeft je veel meer vrijheid voor deze bijna kinderlijk gelukkige momenten voordat de controle-eenheden uiteindelijk geïrriteerd ingrijpen en een uittocht voorkomen. Het leven kan zo gemakkelijk zijn.
Een echte muscle-car
Deze Daimler-Chrysler, die een beetje op Bentley lijkt, komt uit de States, waar het anglicisme zou zijn toegestaan. Een echte muscle-car – dat klinkt een beetje stom. De Chrysler 300C SRT8 was de ‘uber-sedan’. Wat hem boven al zijn concurrenten onderscheidde, was de prijs. Voor ruim 50.000 euro stond hij als volledig uitgeruste nieuwe auto op het Europese continent als een rots van 2 ton in de branding, accelereerde met zijn koppel van 569 NM, vergelijkbaar met de sedans van AMG en M, en controleerde alleen zijn top snelheid op 265 km/u afstand. In het land van de snelheidslimieten waren dit slechts academische waarden. En waar de enorme auto ook goed in was: stilstaan. Stop. Achter de velgen werken Brembo-schijfremmen ter grootte van een serveerplaat met diameters van 360 mm en 350 mm en vier zuigers per remklauw. Ze pakken hem genadeloos vast en verbergen, net als de grote motor, met wat voor enorme steen je eigenlijk te maken hebt.
Meer kracht dan je denkt
Toen we gewend raakten aan de verrassend comfortabele stoelen, vielen ons de laagprofielbanden op de enorme velgen op, die graag directe verhalen vertellen over de weg eronder. Hier houden 22 inchers (255/35) contact met de grond. Kickdown – de 5 meter lange limousine draait vanuit de gorgelende rustmodus in de binnenstad met een mechanisch gebrul naar de volgende ronde. Deze auto kan op alle vlakken simpelweg meer dan je op grond van zijn havencontainerontwerp zou verwachten.
De Amerikanen noemden de Chrysler 300 SRT8 de ‘ arme man’s Mercedes E55 AMG’ of de ‘Four-Door Viper’. In feite combineerde de Chrysler de positieve eigenschappen van de genoemde auto’s, maar was navenant goedkoper. Destijds bouwde Chrysler na dertig jaar opnieuw een vierdeurs muscle car. Of hoe noem je een standaard sedan van 5 meter lang en ruim 2 ton, die in 5,4 seconden naar de 100 accelereert en bij 265 km/u pas verder komt omdat de elektronica dat niet toelaat?
Funfactor gaat vóór design
Over het ontwerp valt zeker te twisten, dat zou bij de laatste Ford Scorpio of de Citroen C6 kunnen. Polariseren is goed. En in de Chrysler 300C zie je in de strijd met G-krachten de Ferrari-achtige toewijding van de ontwerpers om een auto te bouwen die maar om één reden bestaat: om de bestuurder veel plezier te bezorgen. Een laadvermogen van 330 kg is net genoeg voor de bestuurder, voorpassagier en subwoofer. Minder dan 14 liter super kun je niet gebruiken, het is eerder 20, omdat het zo leuk is om er “even doorheen te trappen”. Maar mensen, het is een HEMI van zes liter! Paardenkracht is goed. Nog meer pk’s is beter. Geen enkel normaal autoliefhebber is hier immuun voor.
Auteur: Jens Tanz – Sandmann
Chrysler300C SRT8
Bouwjaar: 2007 (mod. 2008)
Motor: V8 HEMI
Cilinderinhoud: 6.063 cc (cui)
Vermogen: 317 KW (430 PK) bij 5400 tpm
Max. koppel: 569 NM bij 4.600 tpm
Transmissie: 5-traps automaat
Aandrijving: achterwielen
Lengte/breedte/hoogte: 5015/1818/1462 mm
Leeggewicht: 2.035 kg
Acceleratie: 0-100 in 5,4 s
Topsnelheid: 265 km/u
Waarde: ca. 20.000 euro
