Ontwerpflop met achterwielaandrijving: de scorpio 95

De Ford Scorpio volgde de Ford Granada op in het hogere middensegment en zou klanten die trouw zijn aan het merk een nieuw decennium in leiden. Uiterlijk bereikte de facelift, de “Scorpio 95” (genoemd naar de lancering van het model), het tegenovergestelde. De Duitse ontwerpflop betekende het einde van de luxeklasse van Ford en het einde van achterwielaangedreven sedans met longitudinale motoren.

Eigenlijk een opvolger van de Granada

De coureurs van grote Ford zwoeren bij robuuste in massa geproduceerde technologie in de vorm van de sedan en stationwagen (die Ford traditioneel Turnier noemde). Granada’s verkochten geweldig, maar in 1985 raakte de nieuwe hatchback Scorpio alle ‘we willen niet’-knoppen.

Pas in 1989 kwam de sedan limousine en in 1992, veel te laat, de Turnier! En toen gingen de ontwerpers nog een stap verder en presenteerden eind 1994 de “Scorpio 95”. Amerikaans retro design, in ieder geval vanaf het begin als notchback en Turnier. Maar de pers en trouwe klanten konden hun ogen niet geloven.

Te veel Amerika voor Duitsland

Een slungelig, vriendelijk vissengezicht aan de voorkant, een brede strook lichten met een dikke chromen strip aan de achterkant, die doet denken aan de Lincolns uit de jaren 80. Alles was een beetje retro rond, elliptisch en anders dan de meeste kopers van nieuwe auto’s konden verdragen. Binnen zit je voor een dashboard bekleed met plastic hout, het hout is zo nep dat je zelfs de halftoonstippen van de print kunt zien. Het gevoel van ruimte  is fenomenaal, de gestoffeerde of leren fauteuils zitten comfortabeler dan in oma’s woonkamer en het zitcomfort is eigenlijk op E-Klasse niveau.

Iedereen die ooit een intacte Ford Scorpio door het dagelijks leven heeft gereden, zal vol lof zijn. De voortgang is subliem en stil, de weelderige uitrusting laat niets te wensen over. Elektrisch bedienbare ramen en zijspiegels, in hoogte verstelbare bestuurdersstoel, airbags voor bestuurder en passagier, ABS en stuurbekrachtiging, centrale vergrendeling en de legendarische verwarmde voorruit (die tegenwoordig grotendeels defect is). Er is voldoende ruimte in de grote auto voor vijf personen en veel bagage.

Solide motoren, maar…

Ford heeft altijd bekend gestaan ​​om zijn robuuste vier- en zescilinders. De vier cilinders van de Scorpio zijn verbazingwekkend krachtig, maar de dikke 2.3 liter heeft een goedbedoelde, dikke MAAR: het inlaatspruitstuk is van kunststof om gewicht te besparen. Dat alleen al zou niet zo erg zijn als de thermostaat niet samen met de inlaat en uitlaat was geïntegreerd. Er is geen originele kop die na al die jaren van “warm en koud” niet gebarsten is in het thermostaathuis.

Omdat het materiaal volledig is uitgeput, heeft lijmen geen zin. Het water raakt volledig en min of meer snel op. Hobbyisten bouwen om naar het metalen spruitstuk van de 2.0 of kopen het nieuwe onderdeel dat hier en daar nog verkrijgbaar is voor meer dan 500 €. Wie van snel houdt, kan gebruik maken van de 2.9 liter V6, die ook verkrijgbaar is als 24 V Cosworth met 207 paarden. Deze V6 met de motorcode BOB heeft op zijn beurt een zwak punt in de distributieketting die zijn voorganger BOA met dubbele ketting niet had. Maar er is altijd iets. Er werd ook een volwaardige 2,5 liter turbodiesel aangeboden.

En dan zijn er nog die kabelbomen…

In een ware moderne rage vertrouwde Ford, net als andere fabrikanten, in de jaren negentig op de recyclebaarheid van veel ingebouwde componenten. Milieuvriendelijke kunststoffen, verf op waterbasis en kabelbomen waarvan het plastic later gemakkelijk composteerbaar is. “Later”, dat was na 10 jaar en dat geldt vandaag nog meer. De zelfvernietiging van de twee belangrijkste kabelbomen van een Ford Scorpio 95 is niet te stoppen, en geen volledig chequeboekje of goede staat van onderhoud zal helpen.

In de motorruimte, beginnend bij twee hoofdstekkers op de drager, voedt een armdikke lijn het motormanagement en een tweede de automatische regeleenheden en al hun voelers en sensoren. Bij de minste beweging brokkelt alle isolatie af tot gekleurd stof en liggen kale koperen zielen naast elkaar. Het spectrum loopt van waarschuwingslampjes die plotseling gaan branden tot tijdelijke storingen en zelfs complete storingen. Een duidelijke uitspraak kan worden gedaan: de kabelbomen in een Ford Scorpio MOETEN worden vervangen. Hier is geen alternatief voor. Die zijn overigens niet meer te koop, maar professionele soldeerders kunnen ze wel maken.

Zeldzaam en zeer exotisch

Er zouden een paar mensen moeten zijn die het ontwerp leuk vinden. Ik ben één van hen, omdat het tot in elke hoek en bocht is doordacht. Als u één van hen bent en tegen alle economische efficiëntie in hebt u alle elektrische geleiders in deze sedan uit de hogere middenklasse vervangen door nieuwe kabels – dan komt de roest. Inferieure lakken op waterbasis uit de jaren negentig zorgden ervoor dat de auto in het midden van het dak ging roesten. Of in de hoofdbalken, binnenstebuiten. Op de wielkasten en onderkant, onder het tapijt, waar niets schuurt of scheurt. Zomaar en overal. De staat en droogheid van de garage spelen hier echter een grote rol.

Modulesysteem

Zoals bij elke oudere, zelden geleverde auto (het hoeft geen Ferrari te zijn), zijn veel onderdelen voor de Ford Scorpio nog steeds direct verkrijgbaar – en sommige zijn helemaal niet meer verkrijgbaar. Inlaatspruitstukken voor de 2.3 worden schaars. Er zijn geen voorschakelweerstanden meer in de automatische airconditioning. Als ze kapot zijn, zal de ventilator altijd starten en weer stoppen. Waterpompen voor de BOB V6 en de Cosworth zijn nieuw niet meer leverbaar. Let op: De pompen van de voorganger BOA worden vaak ook voor de BOB aangeboden, maar passen niet.

Standaard onderdelen zoals remmen, ascomponenten of fuseekogels, filters of lampen zijn natuurlijk nog volop en goedkoop. Een Schorpioen kan dus in het dagelijks leven in leven worden gehouden.

De laatste kans

Alles aan dit verhaal klinkt als: hands off? Ja en nee. Ik heb zelf een jaar in een Scorpio 95 gereden en vond het zo leuk dat ik nu een Cosworth bezit. Gewoon omdat iedereen denkt dat hij zo slecht is. Het ontwerp is vreemd, maar absoluut coherent. Het comfort is echt ongelooflijk. En als je het inlaatspruitstuk van 2,3 liter, alle kabelbomen en de roest hebt verslagen, rijd je in een van de meest exotische auto’s van Duitsland. Juist vanwege deze eigenaardigheden heeft een redding weinig zin in vergelijking met de aanschafprijs. Maar wat is het nut van de liefde? Neem een ​​van de laatste Scorpio 95. Maar wees in staat om te lijden.

Auteur: Jens Tanz – Sandmann

Ford Schorpioen 95

Bouwperiode: 1994 – 1998

Carrosserieën: sedan, stationwagen

Benzinemotoren: 2,0 liter – 2,9 liter

Dieselmotoren: 2,5 liter

Aantal: ca. 98.500

Prijzen 2022: € 1.000 – € 4.000