Chassisveren MEYLE

Het hart van het chassis zijn de schokdempers samen met de chassisveren. Defecte schokdempers zijn relatief eenvoudig te herkennen, zelfs voor een leek, en worden daarom vaak indien nodig vervangen. Heel anders met de ophangveren. Hieraan wordt weinig aandacht besteed, hoewel ze ook onder natuurlijke slijtage lijden en het rijgedrag aanzienlijk nadelig beïnvloeden.

Er zijn verschillen in veren, niet alleen bij verlagingsveren, hefveren (SUV's en terreinwagens) en standaardveren. Afhankelijk van het model kunt u ook verschillende soorten ophangingsveren gebruiken. Allereerst worden lineaire veren (altijd dezelfde doorbuigkracht, ongeacht hoe ver de veer doorbuigt) en progressieve ophangingsveren (hoe meer de veer doorbuigt, hoe meer weerstand hij biedt) gebruikt. Voor bedrijfsvoertuigen, SUV's en stationwagons in het bijzonder, worden progressieve veren ook vaak aangeboden en geadverteerd als "versterkte autoveren". Hierdoor kan het laadvermogen van het voertuig beter worden benut en wordt de bediening van zware aanhangers gekenmerkt door een betere wegligging.

Daarnaast zijn er ook verschillende uitvoeringen:

- inconsistente veren

- Miniblokveren

- cilindrische veren

- Side-load veren

Inconsistente veren

Ophangingsveren zijn gemaakt van draad. De veer wordt naar buiten toe dunner in diameter. Dus de veer loopt in zijn geheel taps toe. Om deze reden zijn deze veren vaak gereserveerd voor voertuigen die verondersteld worden een hoog compressiecomfort te bieden, vooral op verharde wegen.

Mini blokveren

Bij miniblokveren loopt de veerdraad zelf taps toe naar buiten toe. Dit resulteert in een progressief compressiegedrag - hoe hoger de belasting, hoe minder de veer meegeeft, waardoor het rijgedrag ook bij zware belasting behouden blijft.

Cilinderveren

Cilindrische veren zijn het gemakkelijkst te vervaardigen en zijn daarom de meest gebruikte veren. Het werkingsmechanisme is altijd lineair, d.w.z. constant.

Side-load veren

Deze veren vallen op door hun "gebogen" vorm op het chassis als een banaan. De vorm verdeelt de lading over de hele zijkant van het voertuig - de veren vullen elkaar uitstekend aan. Dit ontlast de schokdempers op kritische punten aanzienlijk (wrijving op de afdichtingen) en verlengt hun levensduur.

Ophangingsveren kunnen ook breken. De typische oorzaken zijn materiaalmoeheid, overmatige spanning of slechte kwaliteit. Als de belasting te hoog is, kunnen versterkte veren worden gebruikt, kwaliteitsveren beschermen tegen inferieure kwaliteit. Kwaliteit speelt echter ook een grote rol bij materiaalmoeheid.

Ophangingsveren worden altijd gelakt. Dit is geen lak waarvan de primaire taak is om een ​​beter uiterlijk te creëren. In plaats daarvan moet de veer worden beschermd tegen corrosie. Corrosie verzwakt de veer. Daarom zijn de veren gecoat met een zeer elastische verf. Bekende fabrikanten van veren gaan zelfs nog een stap verder. Er worden speciale staallegeringen gebruikt die ook corrosie zouden moeten tegengaan.

Ophangingsveren kunnen te hard of te zacht zijn. Voordat echter kan worden vastgesteld of het probleem daadwerkelijk bij de veren zit, dienen ook de schokbrekers te worden gecontroleerd. Over het algemeen zijn harde veren (en schokbrekers) nodig voor een betere wegligging in extreme situaties (autosport). Dit vergroot echter ook de kans dat andere chassisdelen, zoals stabilisatoren, spoorstangeinden, etc. doorbuigen.

Ook lijdt helaas het rijcomfort hieronder. Hoe zachter de veren, hoe moeilijker het is om het rijgedrag te beheersen - het wordt schokkiger. De veerstijfheid is altijd een compromis tussen rijgedrag en comfort, maar moet ook hoge belastingen opvangen. Met te harde veren worden sportveren of een stationwagen of een bedrijfswagen met lineaire veren bedoeld. Progressieve veren zijn hier beter omdat ze ook zonder belasting goed samendrukken (vanwege hun progressiviteit).

Allereerst dienen de ophangveren, net als alle onderdelen van de ophanging, door een specialist te worden vervangen. Bovendien moet, afhankelijk van de structuur, de baan na de wijziging opnieuw worden afgesteld. Dit betekent op zijn beurt dat de banden (profiel) in orde moeten zijn, evenals de spoorstangen en spoorstangeinden.