Geluiddemper

Het uitlaatsysteem is een belangrijk onderdeel van elk voertuig met een verbrandingsmotor. Veel chauffeurs zijn zich er niet eens van bewust dat een uitlaatsysteem verschillende taken heeft. Ook de einddemper stelt zeer specifieke eisen. De belangrijkste vragen en antwoorden over het uitlaatsysteem en de einddemper hebben we hieronder voor je op een rijtje gezet.

Een uitlaatsysteem van een voertuig is altijd op dezelfde manier gebouwd. Allereerst wordt het uitlaatspruitstuk op de cilinderkop gemonteerd. De uitlaatgassen, die nog erg heet zijn, worden hier direct afgevoerd. Dit wordt gevolgd door een buis die naar de ondervloer leidt; de vlampijp. Dit wordt gevolgd door een katalysator, en mogelijk ook een roetfilter in dieselvoertuigen. Dit wordt gevolgd door de middendemper. Dit wordt gevolgd door de einddemper achter, eventueel een uitlaatstuk. De katalysator of katalysatoren kunnen bij nieuwere voertuigen ook direct op het spruitstuk worden geplaatst.

Om de taak van de einddemper beter te begrijpen, moet men naar het hele uitlaatsysteem kijken. De uitlaatgassen worden in golven en uitbarstingen uit de motor gedrukt. Het ontwerp van het uitlaatspruitstuk is hierbij van belang zodat deze golven niet teruggeworpen kunnen worden. Het uitlaatgas hoopt zich tot op zekere hoogte op in de katalysator. De middendemper moet hoogfrequente golven absorberen en is daarom gevuld met geschikt isolatiemateriaal zoals steen- of staalwol.

Misschien heeft u het eerder gezien. Onder bepaalde omstandigheden, afhankelijk van het motortoerental en de ingeschakelde versnelling, kunnen geluiden uit de bodem zich voortplanten die het menselijk oor als zeer onaangenaam ervaart, bijna alsof het in watten gewikkeld is. Dit zijn precies zulke hoogfrequente golven. De achterste geluiddempers zijn daarentegen ontworpen als reflectie- en absorptiedempers. De uitlaatgassen worden hier op een bepaalde manier door de uitlaatdemper gemeanderd en gaan mogelijk door meerdere kamers. Dit kan de ontwikkeling van ruis (het geluid) aanzienlijk beïnvloeden. Om deze reden worden sportdempers vaak aangeboden als sport-einddempers, omdat een bijzonder pittig en borrelend geluid kan worden gegenereerd.

Uitlaatsystemen lopen zeker het risico op corrosie. Aan de andere kant proberen nogal wat voertuigeigenaren iets te doen door de uitlaat te verven met roestwerende verf. Bovendien denken andere autobezitters erover na om de uitlaat en de ophanging te vervangen, bijvoorbeeld om een ​​duplex uitlaatsysteem te installeren. Deze projecten leiden allemaal tot één vraag: hoe heet wordt de einddemper? Omdat de uitlaatophanging en de pijpgeleiding daarvan net zo afhankelijk zijn als de hittebestendigheid van de roestwerende lak.

Allereerst kan worden vastgesteld dat de hete uitlaatgassen op het spruitstuk onder extreme belasting wel 1.300 graden Celsius kunnen bereiken en dan fel oranje gaan gloeien. Zelfs op de turbocompressor wordt nog minimaal 900 graden bereikt. De uitlaatgassen koelen echter af op de weg door de uitlaat. Zo snel, zeker in stadsverkeer, dat het roetfilter op diesel niet meer vanzelf verbrand kan worden. Dit kan alleen veilig worden gedaan tijdens het rijden op de snelweg. Bij de achterste uitlaatdemper zijn bij een zeer sportieve en lange rit in individuele gevallen echter nog temperaturen tot 500 graden in de kern te detecteren. Dit betekent dat gemakkelijk tot 300 graden kan worden bereikt aan de buitenkant van de achterdemper.

Het kan altijd gebeuren dat de einddemper eraf valt, bijvoorbeeld door corrosie. De directe vraag rijst dan of het voertuig op deze manier nog verplaatsbaar is. In theorie wel, maar in de praktijk niet. Omdat de uitlaat onderdeel is van de exploitatievergunning. Rijden zonder einddemper is in principe rijden zonder exploitatievergunning. Bij een ongeval kan dit gevolgen hebben omdat de verzekering mogelijk weigert uit te keren. Tenminste als niet duidelijk kan worden aangetoond dat de uitlaat er net af is gevallen.

Bovendien mag het volume niet worden verwaarloosd; wat uiteindelijk één van de redenen is waarom de exploitatievergunning afloopt. Er zijn ook andere risico's. De uitlaatgassen kunnen nog steeds erg heet zijn wanneer ze de achterste uitlaatdemper bereiken, zoals de vorige paragraaf over de kwestie van de temperatuur bij de achterste uitlaatdemper laat zien. Met tot 500 graden Celsius is er kans op ontbranding, aangezien de brandstoftank zich ook in dit gebied bevindt waar op veel voertuigen de laatste demperpot is gemonteerd. Hierdoor kunnen kunststof onderdelen en zelfs de banden aanzienlijke schade oplopen.

Een ander potentieel gevaar is dat de nu losse middendemper niet langer per se stabiel is opgehangen. Hierdoor kan de uitlaat de onderzijde raken. Beschermende lagen zoals bodembescherming kunnen niet alleen smelten of ontbranden. Deze coatings kunnen van de losse uitlaat worden gestoten totdat het blanke metaal zichtbaar is. Vooral in de volgende winter is hier massale corrosie door strooizout en water te verwachten. Bovendien kunnen uitlaatgassen ook het passagierscompartiment binnendringen en de gezondheid in gevaar brengen. Opgemerkt moet daarom worden dat rijden zonder hoofdgeluiddemper op geen enkele manier wordt aanbevolen.

Voor de verschillende automodellen zijn er veel verschillende producten op de markt. Als er een nieuwe geluiddemper nodig is, moet dit in ieder geval een product zijn van een gevestigde merkfabrikant. Alleen hoogwaardige reserveonderdelen voor uitlaatgassen zijn zo gebouwd dat ze ook een maximale corrosiebescherming bieden. Dit is om verschillende redenen belangrijk. Ten eerste dat de buitenkant van de achterste uitlaatdemper niet te snel kan roesten, maar ook dat corrosie in de uitlaatdemper op lange termijn uitgesloten kan worden. Dit komt doordat er ook tijdens verbranding condensatie optreedt. Dit water kan zich in de uitlaatdemper verzamelen, vooral tijdens korte ritten of in stadsverkeer zonder hoge uitlaatgastemperaturen. Als hier geen corrosiebescherming is, kan een nieuwe uitlaatpijp binnen zeer korte tijd weer doorroesten.