Hoofdremcilinder ATE

De hoofdremcilinder is een onderdeel dat een belangrijke bijdrage levert aan de veiligheid. De druk van de remvloeistof wordt via de remcilinder overgebracht op de vier wielen. De hoofdremcilinder werkt in combinatie met de rembekrachtiger en het ABS-systeem van het voertuig.

De hoofdremcilinder bevindt zich in de motorruimte op het schutbord (tussen de voorruit en de motorruimte), direct boven het rempedaal. Als het rempedaal wordt ingedrukt, drukt een zuigerstang op de hoofdremcilinder de zuiger in de hoofdremcilinder in met de versterkende kracht van de rembekrachtiger. Dit duwt nu de remvloeistof in de twee uitgaande leidingen. Bij de meeste voertuigen bestaan ​​deze twee remcircuits diagonaal, d.w.z. linksvoor en rechtsachter of rechtsvoor en linksachter. Dit zorgt ervoor dat het voertuig niet aan één kant remt als een remcircuit uitvalt.

Afhankelijk van het voertuigmodel kan de afstand eerst onder het dashboard worden ingesteld (tussen de rempedaalhendel en de zuigerstang van de rembekrachtiger). Dit moet zo zijn dat het pedaal er niet doorheen valt. Verreweg het meest voorkomende defect bij een hoofdremcilinder zijn defecte afdichtingslippen, d.w.z. lekkende remvloeistof. Hierdoor kan de remdruk niet zo goed en duurzaam worden opgebouwd. Met name als u op het rempedaal staat en het zakt iets naar beneden, kan dit een defect zijn aan de HRC, maar ook aan de remklauwen. Water of lucht in de remvloeistof kunnen deze symptomen ook veroorzaken (beide media kunnen worden gecomprimeerd).

Om meer remdruk op te kunnen bouwen zit de rembekrachtiger, die eruitziet als een trommel, tussen het rempedaal en de remcilinder direct op de achterkant. Binnenin is een membraan en kamers met onderdruk. Dit verhoogt de remdruk. Als u uitzonderlijk veel kracht nodig hebt voor gematigd remmen, kan dit erop wijzen dat er niet genoeg vacuüm is. Ofwel verliest het systeem dan vacuüm, ofwel werkt de vacuümpomp niet meer naar behoren.

Bij moderne voertuigen is het ABS-systeem ook tussen de hoofdremcilinder en de remklauwen aangebracht. Het kan de remdruk regelen volgens zijn parameters, d.w.z. de remdruk op dit wiel verlagen wanneer de wielen blokkeren. Dit is op het rempedaal voelbaar door een "ruk" van het pedaal. Bij oudere voertuigen die nog zijn uitgerust met remtrommels op de achteras, kan ook een proportioneel ventiel de remcilinder volgen, aangezien de schijf- en trommelremmen elk een andere remdruk nodig hebben. In veel voertuigen is er echter in plaats van een proportioneel ventiel een remkrachtregelaar op de achteras, die ook de remdruk regelt als functie van het gewicht.

De demontage van de hoofdremcilinder mag alleen worden uitgevoerd door geschoolde specialisten. Het afstellen van de slag van het rempedaal is moeilijk. Als de hoofdremcilinder echter moet worden vervangen, moet ook de zuigerstangspeling tussen de hoofdcilinder en de rembekrachtiger worden afgesteld. Garages hebben hiervoor speciaal gereedschap, die afhankelijk zijn van de fabrikant. Daarnaast dient voor het verwijderen van de hoofdremcilinder eerst gecontroleerd te worden of het aanwezige defect te herleiden is naar de hoofdremcilinder. Hiervoor wordt een manometer op het remsysteem aangesloten. De remdruk wordt vervolgens gemeten volgens een specifiek door de fabrikant gespecificeerde methode. Zowel de procedure voor de meting als de bereikte drukken zijn doorslaggevend en dienovereenkomstig zinvol.

Deze vraag is eigenlijk verkeerd geformuleerd, maar zo wordt hij vaak gesteld. Nadat het remsysteem is ontlucht, is er bij de eerste keer remmen vaak kennelijk geen remdruk. Dit komt doordat het volledige vacuüm in de rembekrachtiger tijdens het ontluchten "op" was. Dit betekent dat de vacuümpomp eerst een overeenkomstige onderdruk in de rembekrachtiger moet creëren.

Dezelfde vraag wordt keer op keer gesteld bij het vervangen van de remblokken. De zuigers op de remklauwen worden volledig gereset en vervolgens worden de remblokken of remblokken geplaatst. Als de bestuurder gewoon wegrijdt, valt het rempedaal van de bestuurder bij de eerste rempogingen letterlijk door, zonder dat er remkracht wordt opgewekt. Dit komt doordat de zuigers in elke remklauw eerst voldoende naar buiten moeten worden geduwd zodat de remblokken bijna in contact komen met de remschijf. De hoofdremcilinder is echter niet defect.