Steeds meer gassen wekken een steeds grotere druk op, bijvoorbeeld in het oliecarter, die op een gegeven moment zelfstandig en ongecontroleerd een uitweg zoekt, bijvoorbeeld via afdichtingen. De afblaasgassen worden dus systematisch uit het carter afgevoerd. Daartoe wordt een lichte onderdruk in het carter opgewekt. Deze onderdruk mag echter niet te groot worden, omdat anders het gevaar bestaat dat met vuil en olie verontreinigde lucht wordt aangezogen. Bovendien zou ook te veel olie van de draaiende motoronderdelen worden gezogen als het aanzuigeffect via de motorventilatieleiding te sterk zou zijn. Er zijn in principe twee soorten carterventilatie: gesloten en open carterventilatie.
Bij gesloten carterventilatie worden automatisch ook de gassen uit het carter aangezogen. Daartoe heeft een gesloten carterventilatiesysteem een motorventilatieleiding die van het carter naar het inlaatkanaal van de motor loopt. Er is daar een onderdruk, die ook doorwerkt in het carter via de motorontluchtingsleiding. Om altijd met de juiste druk te kunnen werken, wordt de druk in het carter bij de meeste motortypes automatisch geregeld door een regelklep. Het voordeel van dit type carterventilatie is vooral dat het rendement van de motor wordt verhoogd doordat onverbrande koolwaterstoffen automatisch via het inlaatkanaal weer bij de verbranding worden betrokken.
Bij open carterventilatie worden de verbrandingsgassen door een speciale aanzuigventilator via een motorventilatieleiding uit het carter in de atmosfeer afgevoerd. Bij deze technologie is afscheiding van de olienevel zeer wenselijk, omdat anders het milieu overmatig zou worden vervuild door de residuen in de gassen en stoffen die uit het carter stromen.
