Wat te doen als de remmen piepen?
Remklauwen lakken – handige tips om in gedachten te houden!
De remzuiger terugsteller correct toepassen
Hoofdremcilinder defect – wanneer remmen moeilijk wordt
Alles over remschijven
| Fabrikant: | TEXTAR |
| Fabrikant nr.: | 2374901 |
| Materiaal: | Low-Metallic |
| Fabrikant: | TEXTAR |
| Fabrikant nr.: | 2389601 |
| Materiaal: | Low-Metallic |
| Fabrikant: | TEXTAR |
| Fabrikant nr.: | 2326903 |
| Materiaal: | Low-Metallic |
Remblokken zijn in de automobieltechniek vooral verkrijgbaar voor trommelremmen en schijfremsystemen. Net als bij andere voertuigen worden remmen ook in motorvoertuigen gebruikt om de snelheid van het voertuig te verminderen of om een voertuig op één plaats vast te zetten. Om het remeffect tot stand te brengen, wordt een remblok met hoge kracht tegen een metalen schijf of remtrommel gedrukt. Dit creëert de wrijving die nodig is om te remmen, wat ook resulteert in intense warmteontwikkeling bij de remschijven en remblokken. Door dit proces zijn remblokken onderhevig aan relatief hoge slijtage, waardoor ze één van de meest noodzakelijke vervangingsonderdelen voor motorvoertuigen zijn.
Het materiaal van de remblokken dat daadwerkelijk nodig is om te remmen, wordt bij een schijfrem op een dragermateriaal gelijmd. Bij een trommelrem is de remvoering vastgeklonken of gelijmd aan het remblokk. Bij schijfremvoeringen is de steunplaat vervaardigd van staal, grijs gietijzer of kunststof. Kunststof heeft het grote voordeel dat het lichter is. Voor het oppervlak van remblokken worden bepaalde frictiemiddelen gebruikt, zoals koper, molybdeen, zware of bariumsulfaten, antimoontrisulfide en, meer recentelijk, keramiek, die met synthetische harsen wordt gebonden.
Bovendien zijn moderne remblokken voorzien van elektronische slijtage-indicatoren, ook bekend als waarschuwingscontacten. Veel van deze waarschuwingscontacten maken gebruik van de wet van Ohm, waarbij een afnemende elektrische weerstand de verminderde sterkte van het remblok aangeeft en dus de mate van slijtage. Eenvoudiger sensoren hebben een draad ingebouwd in de onderste lagen van de remvoering, die bij sterke slijtage in contact komt met bijvoorbeeld de remschijf en een overeenkomstig signaal afgeeft aan de indicator voor een versleten remvoering. Voor akoestische slijtagedetectoren wordt een heel ander constructieprincipe gebruikt. Bij dit type slijtagedetector wordt een metalen plaatje aan de achterkant van het remblok bevestigd. Dit genereert een doordringende waarschuwingstoon bij het remmen en dat betekent dat de dikte van het remblok te gering is.
