Remleidingen ABE

De hydraulische rem is de standaard in auto's. De remvloeistof moet door een slang en een aandrijfsysteem worden geleid. De remleidingen bepalen het grootste deel van de verbinding tussen de hoofdremcilinder en de wielrem. Hieronder beantwoorden we de meest voorkomende vragen die zich voordoen over remleidingen.

De bestuurder oefent druk uit op het rempedaal. Deze bedient een zuiger in de hoofdremcilinder, die zich meestal op de wand van de motorruimte voor de rembekrachtiger bevindt. Hierdoor wordt de remvloeistof, die niet kan worden gecomprimeerd, door het remleidingsysteem naar de wielremcilinder gestuwd in de vorm van de wielremcilinder voor de trommelrem en in de remklauw voor de schijfrem. Het chassis zit tussen de wielen en de carrosserie. Hierdoor wordt de massa onder de ophanging niet gedempt en de massa erboven gedempt.

Hieruit kan worden geconcludeerd dat de wielen en de carrosserie onafhankelijk van elkaar bewegen. Op de vooras zit ook de besturing. Daarom zitten er flexibele remleidingslangen tussen de remcilinders op de wielen en de remleidingen aan de onderzijde van de carrosserie. Rubberen slangen zijn standaard en stalen flexibele slangen zijn ook verkrijgbaar als accessoires. Het remleidingsysteem bestaat aanvankelijk uit twee delen, dus er zijn twee remcircuits: linksvoor vormt meestal een remcircuit met rechtsachter en rechtsvoor met linksachter.

Er moeten dus twee lijnen naar de achteras en twee lijnen naar de vooras zijn. Daarom lopen de twee remleidingen vaak eerst weg van de hoofdcilinder en is er op het dichtstbijzijnde punt of op het optimale punt een T-stuk dat de remleiding van een remcircuit in tweeën deelt. Daarnaast worden de remleidingen verdeeld. Er treedt voornamelijk een denominatie op als er een bocht moet worden gemaakt. Afhankelijk van het onderdeel is er vaak een scheiding, maar dit is weer nodig vanwege de afgeveerde en onafgeveerde massa (bijvoorbeeld remleidingen op de achteras).

Tegenwoordig zijn de belangrijkste metaallegeringen voor remleidingen ontstaan, zoals koper-nikkel en aluminiumlegeringen. Stalen remleidingen zijn eerder de uitzondering. Het voordeel is dat deze legeringen erg zacht zijn en daardoor gemakkelijk te buigen zijn.

U heeft waarschijnlijk al geprobeerd een buis te buigen - ook al was het maar een plastic tuinslang. In beide gevallen zult u hebben gemerkt dat de buis of slang maar een klein beetje buigt voordat deze knikt. Dit gebeurt ook bij remleidingen wanneer deze buiten een bepaalde straal moeten worden gebogen. Dit werkt dan als een slot in de remleiding, er kan geen remvloeistof worden getransporteerd.

De remwerking neigt dan naar nul. Remleidingbuiginrichtingen worden daarom gebruikt om remleidingen te buigen. De remleidingbuiginrichtingen hebben rollen met een ronde groef. Deze groeven passen bij de diameter van de verschillende remleidingen. Met een dergelijke buiginrichting kan dan een remleiding voorzichtig worden gebogen.

De remleiding moet echter eerst worden geflensd. Een wartelmoer of wartelbout (deze is hol in de buisdoorsnede) wordt op de remleiding geschoven. Vervolgens wordt het uiteinde van de buis in een kraal geperst, dat wil zeggen geflensd. Het affakkelen heeft twee taken: het houdt de remleidingschroef stevig op de buis en het dicht de verbinding af door de zachte legering, die letterlijk is uitgesmeerd.

Er zijn verschillende aansluitingen: schroefverbindingen voor adapters, om op de wielremcilinder of kleppen en hoofdremcilinder te schroeven. De gebruikelijke draadmaten zijn:

- 4,75 mm (3/16 Zoll)

- 5 mm

- 6 mm

- 8 mm

- 10 mm

De schroefdraadmaten (fijne schroefdraad) komen overeen met de maten van de remleidingen, aansluitingen en adapters.

Hierbij moet onderscheid worden gemaakt. Dit komt doordat de remleiding zowel van binnenuit als van buitenaf kan corroderen. Om corrosie van de remleidingen van binnenuit te voorkomen, moet de remvloeistof uiterlijk om de twee jaar worden ververst. Anders ontstaat er putcorrosie, die kan optreden op alle kleppen en zuigers (van het ABS-blok tot de remdrukregelaar tot de hoofdcilinder en wielremcilinder).

Van buitenaf zijn het vooral zouten die chemisch reageren met de metaallegeringen en tot oxidatie leiden. Dit is mooi te zien op aluminium velgen of open koperen leidingen, allereerst moet de corrosie verwijderd worden. Er wordt een staalborstel gebruikt waarvan de vulling moet passen bij de metaallegering. Dus een koperdraadborstel bij een koperen lijn, van aluminium bij aluminium rand, van staal bij stalen rand.

Anders reageert het edelere metaal ook met het minder edelmetaal. Fijn schuurpapier kan ook worden gebruikt. Nadat de remleiding volledig van corrosie is ontdaan, moet corrosiebescherming worden aangebracht. U kunt een olie gebruiken die voor dit doel is goedgekeurd. Maar er zijn ook wasachtige producten die op worden gespoten. Er zijn ook remleidingen met kunststofcoating als alternatief voor roestbescherming. Heeft u verder niets bij de hand, dan kunt u een gereinigde remleiding ook insmeren met rollagervet. De aansluitingen zijn ook gesmeerd.

U hoeft de remleidingen niet volledig te laten vernieuwen. Het is voldoende om alleen een kapot of gecorrodeerd onderdeel te vervangen. Hiervoor kunnen ook adapters worden gebruikt om een ​​lange remleiding door te knippen. Het vernieuwen van de remleidingen mag echter alleen worden uitgevoerd door ervaren specialisten. Naast uitgebreide kennis van alle aspecten van het verspanen en bewerken van remleidingen, moet dan de rem worden ontlucht.

En niet te vergeten de verschillende speciale gereedschappen die u nodig heeft, zoals remleidingsleutels. Bovendien is echt hoogwaardige apparatuur voor het buigen en flenzen van de remleidingen vereist. Bij goedkope producten is het werkresultaat vaak onvoldoende, ook al is het voor een specialist erg moeilijk om te weten. Dit geldt bijvoorbeeld voor flenzen; dat deze niet echt strak zitten.