Remschijven ATE

De meeste voertuigeigenaren weten pas van bepaalde defecten wanneer ze op de hoogte worden gebracht van defecten door de werkplaats of tijdens de algemene periodieke keuringe (APK). Bij remschijven heeft dit vooral invloed op het contactpatroon. Dit kan verschillende defecten betekenen.

- sommige delen van de schijf zijn gecorrodeerd, de remblokken drukken niet op de schijf tijdens het remmen

- de sterkte van de remschijf is niet meer voldoende

- Er zitten diepe groeven op het remoppervlak

- de remschijf is verkleurd (blauw)

Als sommige delen van de remschijven die zich op het contactoppervlak van de remblokken bevinden, zijn gecorrodeerd, betekent dit dat de remblokken tijdens het remmen niet meer op de schijf drukken. Dit kan een oneffenheid van de schijven zijn (een hobbel), maar ook eventueel vastzittende remzuigers waardoor de remblokken slechts gedeeltelijk tegen de schijven worden aangedrukt. Maar ook gekantelde remblokken zijn denkbaar of een zandkorrel tussen de voering en de remschijf.

In dit geval zijn echter meestal diepe groeven te zien in de remschijven. Deze scoring kan ook andere oorzaken hebben: inferieure remschijven en / of remblokken, vervuiling en kantelen van de remblokken, evenals glazige (oververhitte) remblokken, waarvan sommige nu zo hard zijn dat de slijtage niet meer op de bekleding, maar op de remschijf vindt plaats.

Als gevolg van dit kantelen of remblokken die niet meer loskomen, remmen ze vrijwel permanent. Hierdoor ontstaat warmte en kan de remschijf zelfs gaan gloeien. Bij nieuwe remblokken bestaat ook het risico dat er onmiddellijk na de vervanging hard moet worden geremd. Dit zorgt er ook voor dat het materiaal overmatig wordt verwarmd. Hierdoor wordt de remvoering hard, deze wordt glazig (ziet er glazig uit en wordt hard als glas). Als gevolg hiervan is er nu een enorme slijtage op de schijf, met een vrij lage remkracht. Bovendien kunnen er fijne haarscheurtjes ontstaan.

Als de remschijf continu blauw is geworden, geeft dit aan dat de remschijf eerder gloeide. Dit verandert de structuur van het metaal van de remschijf enorm en maakt deze onstabiel. De schijf wordt hard en daardoor kwetsbaarder. Gegloeide remschijven vormen daarom een ​​enorm veiligheidsrisico en moeten onmiddellijk worden vervangen. Het kan zelfs nodig zijn om nu ook de remklauwen, de remvoeringen en eventueel de wiellagers te inspecteren, want bij gloeiende remschijven worden ook deze plekken verwarmd - inclusief de remvloeistof, die nu ook moet worden vervangen.

Een gloeiende remschijf mag in geen geval met water worden gekoeld - dat kan hem uit elkaar scheuren. Als een remschijf gloeit, zitten de remblokken vast en komen ze niet meer los. Je kunt dus niet verder. Nu is het zaak om zoveel mogelijk koude lucht naar de remschijf te brengen. Houd er ook rekening mee dat er ook brandgevaar bestaat (bijv. vloeibaar vet uit het wiellager, dat nu lekt). De structuur van aluminium velgen kan er ook onder lijden als de remschijf erg lang en echt enorm gloeit.

Bij stevig verroeste remschijven moet onderscheid worden gemaakt tussen wat vast zit:

- de remvoering op de schijf

- bij remschijven achter de aangetrokken handrem

- de te verwijderen remschijf die aan de naaf kleeft

Als de remblokken niet meer loskomen, moet de remklauw weer bruikbaar worden gemaakt. De rem moet daarom dienovereenkomstig worden gedemonteerd. Als de handrem is aangetrokken, kan het mechanisme corroderen en plakkerig worden. Een paar klappen tegen de mechanica of de binnenkant van de remschijf kunnen helpen (aangezien er mogelijk remschoenen voor de handrem in een kleine geïntegreerde remtrommel op de schijf zitten). De handrem kan ook worden losgemaakt door hem eraf te trekken.

Anders kan hetzelfde helpen, wat ook moet worden gedaan met een verroeste remschijf: besproei het contactoppervlak (bij de schroefgaten) met roestverwijderaar en laat het minstens een nacht inwerken. Breng geen roestverwijderaar aan op het remschijfremoppervlak of de remblokken! Wellicht bent u ook één of twee schroeven vergeten waarmee de remschijven ook aan de naaf worden bevestigd. Bovendien zijn sommige remschijven ook via het wiellager bevestigd, daarom moet de montage en demontage worden uitgevoerd door de gespecialiseerde werkplaats (lagers opnieuw smeren, afstellen, enz.).

Het kan ook helpen om voorzichtig met de stompe kant van een hamer en een blok hout op het contactoppervlak van de remschijf te tikken. De hamer mag in geen geval op de eigenlijke remschijf worden geplaatst, aangezien dit de schijf kan vervormen. Bij het rijden en bij het intrappen van het rempedaal treedt dergelijke schade op wanneer het pedaal op en neer trilt. Dergelijke defecte remschijven moeten ook onmiddellijk worden vervangen.

De minimale dikte is niet altijd eenvoudig te bepalen, er wordt onderscheid gemaakt tussen inwendig geventileerde en volle remschijven. Er is geen uniforme minimumdikte van de remschijven. Dit hangt ook af van de respectieve fabrikant van de schijven. Als vuistregel geldt dat twee sets remblokken een remschijf raken voordat deze moet worden vervangen. Over de sterkte van de remschijf kan het gespecialiseerde bedrijf in ieder geval een duidelijk statement maken.

Voor sommige automodellen kunnen volledig of inwendig geventileerde remschijven worden gebruikt, terwijl andere strikt bepalen welke schijven moeten worden gebruikt. Bij het vervangen van de remschijf dienen ook de remblokken te worden vervangen, deze kunnen inlopen. Bij nieuwe schijven zou dit direct tot schade leiden. Daarnaast moeten de remzuigers van de remklauwen toegankelijk worden gemaakt. Door het langere tijdsinterval kan bij deze gelegenheid ook de remvloeistof worden ververst (remvloeistof trekt water aan en kan vervolgens worden gecomprimeerd). Maar uiteindelijk is ook hier de leeftijd van de remvloeistof doorslaggevend.