Remschoenen

Remschoenen behoren tot de typische slijtagedelen van het remsysteem. Hieruit rijzen veel vragen op. Bijvoorbeeld wanneer de remschoenen moeten worden vervangen, hoe ze werken of hoe slijtage kan worden gecontroleerd. Het volgende artikel geeft een gedetailleerd antwoord op deze vragen.

De remvoeringen voor de trommelrem worden remschoenen genoemd. Het is een gebogen metalen onderdeel, de remschoen, waarop de voering wordt geklonken en / of gelijmd. Hoewel het tegenwoordig nog steeds gebruikelijk is in zware bedrijfsvoertuigen om de oude remblokken eraf te klinken en op nieuwe te klinken, worden voor lichte bedrijfsvoertuigen en personenauto's meestal complete remschoenen aangeboden, dat wil zeggen dat het nieuwe remblok volledig gemonteerd op een nieuw exemplaar wordt aangeboden.

Tegenwoordig zijn het vooral aanhangwagens, oudere voertuigen of de kleinste voertuigklassen waar nog steeds trommelremmen te vinden zijn. De schijfrem is veel efficiënter omdat er meer remdruk kan worden uitgeoefend. Bovendien verslechtert de remwerking door vuil, remstof, spatwater en hoge temperaturen niet zo snel als bij trommelremmen.

Dit zijn de redenen waarom de schijfrem zich ondanks hogere fabricagekosten in bijna alle voertuigklassen heeft weten te vestigen. Trommelremmen zijn eventueel alleen op de achteras te vinden, omdat hier minder remkracht nodig is. Ook het lage gewicht van kleine auto's is cruciaal, daarom worden trommelremmen hier nog als voldoende beschouwd. Handremmen, die ook als trommelremmen (in de remschijf) gebruikt kunnen worden, zijn altijd een uitzondering.

Bij druk op de hoofdremcilinder wordt via het rempedaal druk op de remvloeistof opgebouwd, die niet kan worden gecomprimeerd. Daarna volgt een proportioneel ventiel dat de remdruk regelt, die naar de schijfrem (vooras) of naar de achteras (trommelrem) wordt gestuurd, aangezien de trommelrem beduidend minder druk nodig heeft. Mogelijk zit er een remkrachtregelaar op de achteras. Wanneer het voertuig zwaarder is (meer passagiers of bagage), wordt de carrosserie naar beneden gedrukt en wordt de afstand tot de as verkleind.
Een tussenverbinding drijft een klep aan die de druk vereffent. Nu bereikt de druk van de remvloeistof de wielremcilinder. Van buitenaf in bovenaanzicht zit de wielremcilinder bovenaan met de remtrommel verwijderd. Links en rechts daarvan de twee remschoenen, die de ronde vorm van de trommel nabootsen. Onderaan worden de remschoenen in een bout gehaakt of worden hier opgeborgen. De remvloeistof duwt nu twee zuigers naar rechts en naar links. Hierdoor worden ook de remschoenen aan de bovenzijde uit elkaar gedrukt - de rem wordt geactiveerd.

Daarnaast zitten er tussen de twee remschoenen veren, die bedoeld zijn om de schoenen na het remmen terug te trekken. Omdat deze altijd in nauw contact met de remtrommel staan, is er tussen de remschoenen een stelkoppeling aanwezig die via een versnelling aangrijpt zodra er weer een bepaalde afstand is bereikt. Op deze manier kunnen de remschoenen niet ongelijk bewegen op de wielremcilinder (dan kan er een zuiger uit de cilinder glijden, remvloeistof ontsnapt en werkt de rem niet meer). De reactietijd is sneller doordat de voering sneller in contact komt met de trommel en er geen remdruk verloren gaat van de voering naar de trommel.

Deze stelschroef wordt afgesteld bij het vervangen van de remschoenen zodat de remblokken nauwelijks contact maken. Hiervoor kan het tandwiel met een schroevendraaier worden afgesteld door een gat in de achterste afdekplaat (ankerplaat). Op één van de twee remschoenen bevindt zich een beweegbare hendel zodat de handrem met handremkabels kan worden bediend. Hier wordt de remkabel ingehaakt zodat de rem remmend werkt bij het aantrekken van de handrem. De handrem wordt aangetrokken op de handremhendel en na de middelste remkabel, waar twee remkabels elk naar een remtrommel leiden. De handrem mag maximaal drie tot vijf tandspelingen hebben.

Met name als de handrem wordt bediend, kan dit ernstige gevolgen hebben als het voertuig langdurig geparkeerd staat. Doordat de rem wordt bediend met de hendel op één van de beschreven remschoenen, kan remstof zich vermengen met spuitwater op dit mechanisch beweegbare deel (zeker als de ankerplaat is doorgeroest of afdichtpluggen ontbreken). Bovendien wordt de handrem meestal direct na een rit aangetrokken. Dus als de remmen warm zijn.

Enerzijds is er nu corrosie, maar het mengsel van remstof en water is letterlijk aangekoekt. De rem kan worden vergrendeld nadat de auto lange tijd niet heeft gedraaid. Dit is meestal niet meer op te lossen door de handrem te bedienen. Voor ervaren chauffeurs is een optie om de motor te starten en deze af te zetten. De rem wordt warm tijdens het rijden, dus je moet blijven proberen de handrem los te laten. Rijd echter niet te lang, anders raken de remmen oververhit. Op deze manier kan in veel gevallen een vastzittende handrem worden los gemaakt. Maar alleen ervaren chauffeurs zouden dit moeten proberen vanwege de hoge belasting van het materiaal!

Bij voertuigen met een automatische versnellingsbak wordt echter meestal de versnellingsbak met de "P" -stand gebruikt om te parkeren en wordt de handrem bijna nooit gebruikt. Hierdoor kan de rem ook gaan roesten. Uiterlijk bij de eerstvolgende algemene keuring (APK) zou de niet werkende handrem een ​​reden zijn om de auto af te keuren. Maar dit kan ook gebeuren met een trommelrem. Op de remtestbank is er dan een enorm verschil in de remwerking van de twee wielen.

In dit geval helpt het alleen om de remtrommel te verwijderen, de rem te demonteren en schoon te maken. Hiervoor wordt remreiniger of roestverwijderaar gebruikt. De contactvlakken van de remschoenen op de ankerplaat, zoals de bouten waar de bekken aan vastzitten, worden met schuurpapier schoon geschuurd en daarna met perslucht gereinigd. De pads en de trommel zijn ook een beetje geschuurd op het remoppervlak. Dit alles moet worden gedaan door een gespecialiseerd bedrijf. Bij oldtimers kan er ook een gezondheidsrisico zijn, aangezien oude remblokken asbest kunnen bevatten. Het doel van de beschrijving hier is om u te helpen de werklast beter te begrijpen.

Bij voertuigen met trommelremmen is bij bepaalde schade een vloeiend patroon te zien op de velg en remtrommel dat divergeert in een stervorm. Ook op de velgrand of zelfs op de vloer kan een vloeistof aanwezig zijn. Dit is remvloeistof. De twee zuigers in de wielremcilinder worden beschermd door een rubberen stofhoes.

De zuigers zelf zijn voorzien van rubberen afdichtlippen. Als hier remvloeistof ontsnapt, kan dit de beschreven schade veroorzaken. Dit gaat gepaard met een laag remvloeistofpeil in het expansievat en / of een lange pedaalslag of een rem die niet of niet goed reageert. Daarnaast wordt de remvloeistof over het remblok verdeeld en kan deze letterlijk worden opgezogen.

Dit betekent dat de remwerking bijna volledig kan worden geëlimineerd. Dit heeft ook invloed op het diagonaal tegenoverliggende wiel op de vooras, aangezien de rem meestal uit twee diagonale remcircuits bestaat. De reparatie wordt uitgevoerd door de wielremcilinder of een geschikte reparatieset te vernieuwen. Ook de remschoenen moeten worden vervangen. De hele rem moet worden schoongemaakt. De veren en pennen moeten ook uiterlijk elke tweede remwisseling worden vervangen om materiaalmoeheid te voorkomen.

Dat is niet over de hele linie vast te stellen. De slijtage van de remblokken, ook van de schijfrem, hangt grotendeels af van de gebruiksomstandigheden. Moet u heel vaak remmen (stadsverkeer) of heel weinig (snelweg)? Rijdt u voornamelijk op vlaktes of in bergachtige streken? Gebruik altijd de slag van het rempedaal als indicatie. Hoe meer de remvoering is afgesleten, hoe groter de basisspreiding van de twee remschoenen.

Dit betekent dat de remzuigers ook verder naar buiten staan, waardoor er meer remvloeistof in de wielremcilinders zit. De slag van het rempedaal wordt langer en zachter. Alleen de remvloeistof bijvullen is niet voldoende. De dikte van de remvoering dient altijd gecontroleerd te worden. Omdat het remvloeistofpeil ook wordt aangegeven door een waarschuwingslampje, is dit ook een teken om de rem te controleren. Daarnaast kan het systeem ook remvloeistof verliezen en kunnen de beschreven regelkleppen defect zijn. De trommelrem heeft echter minder slijtage dan een schijfrem en heeft dus een langere levensduur.

Bij het controleren van de remblokken rijst natuurlijk direct de vraag hoe dit in zijn werk gaat en wanneer de remschoenen zijn afgesleten. Aan de achterkant van de rem zit de eerder genoemde ankerplaat op elke wiel- of trommelrem. Hier is een kijkgaatje dat moet worden afgesloten met een rubberen stop. Hier kan een werkplaatslamp worden gebruikt. Het geeft direct zicht op de zijkant van de remschoen zodat je de dikte van de voering kunt zien. De specificaties van de fabrikant zijn hier van toepassing. Deze moeten overeenkomen met een minimumwaarde van twee tot drie millimeter. Dit hangt er uiteindelijk ook van af of de remblokken geklonken of gelijmd zijn.

Net als bij de schijfrem moet de remschijf nagekeken worden, dit moet gedaan worden bij het vervangen van de remschoenen op de trommelrem. Let op de minimale dikte van het schuuroppervlak, evenals op groeven op de trommel. Bij het verwijderen van de trommel wordt de rem eerst helemaal naar binnen gedraaid. Vaak moet eerst het wiellager worden verwijderd. Als u de remtrommel probeert los te maken met een hamer, kan dit leiden tot onbalans waardoor het rempedaal wordt ingepompt. Vanwege de hoge eisen aan vakkennis mag het vervangen van de remschoenen en het demonteren, monteren en afstellen van de rem alleen door een gespecialiseerd bedrijf worden uitgevoerd. Dit geldt ook voor het afstellen van de remmen. Nadat de remschoenen zijn vervangen, wordt de stelschroef gebruikt om hem uit elkaar te draaien zodat hij vast komt te zitten. Daarna weer net genoeg losgelaten om de trommel vrij te laten lopen. Het vergt veel gevoel en ervaring om de remmen correct in te stellen. Dit geldt ook voor de wiellagers die eventueel moeten worden verwijderd, het daarna opnieuw smeren en afstellen van de lagers.