Wielremcilinder

Vele decennia lang waren auto's en motorfietsen uitgerust met trommelremmen. In de jaren zestig en vooral in de jaren zeventig werden schijfremmen steeds populairder. Aanvankelijk werden deze remmen gebruikt op de vooras, omdat het remgedrag aanzienlijk kon worden verbeterd. Op de achteras is er ook het probleem dat het vereiste remeffect in het algemeen geringer is.

De remsystemen op de achteras staan dus vast. Aanvankelijk is er dus minder remkracht nodig, en de trommelrem is qua constructie eenvoudiger en dus goedkoper. Dit is de reden waarom de trommelrem tot op heden heeft kunnen overleven in auto's van sommige voertuigklassen. Al met al zijn er veel oldtimers, youngtimers en vooral kleine en zeer kleine voertuigen die nog met trommelremmen zijn uitgerust. Reden genoeg om de kenmerken en mogelijke schadepatronen nader te bekijken. De nadruk ligt op de wielremcilinder.

Wanneer het rempedaal wordt ingedrukt, wordt de zuiger voor de rembekrachtiger in de hoofdremcilinder bewogen, zodat de remvloeistof naar voren wordt gedrukt. De remdruk wordt via proportionele kleppen verdeeld. Dit komt omdat het remeffect diagonaal is, bijvoorbeeld linksvoor en rechtsachter. De wielremcilinder van de trommelrem is echter ontworpen voor een lagere druk. In andere concepten is er een hefboom tussen de achteras en het frame die een remventiel regelt en de druk verhoogt of verlaagt. Deze remkrachtregelaar past dus de remwerking aan de vraag aan, analoog aan de belasting.

Nu wordt de remdruk doorgegeven aan de wielremcilinder. Deze zijn aan de bovenkant bevestigd aan de buitenkant van een metalen schijf, de ankerplaat. De dwarsdoorsnede heeft een T-vorm, zodat de remdruk in beide richtingen wordt afgevoerd wanneer men de rem van buitenaf bekijkt. Daartoe bevindt zich in de wielremcilinder een dubbele zuiger, die aan de binnenkant uit elkaar wordt gehouden door een veer. Links en rechts van de wielremcilinder zitten de remschoenen. Deze bevinden zich in een houder aan de onderkant en zijn centraal op de ankerplaat bevestigd door een pen met veer en plaat. Er zit wat vet op de contactvlakken (kleine drukpunten).

Onder de wielremcilinder zit een tweedelige stang die de remschoenen uit elkaar duwt. De remversteller is hierin geïntegreerd. Dit is een tandwiel dat draait. Hoe verder de schoenen uit elkaar worden gedrukt, hoe meer de stelschroef in de volgende tand grijpt, zodat de remschoenen altijd maximaal uit elkaar gedrukt blijven zonder remdruk op te bouwen, d.w.z. dat de voeringen in direct contact staan met het draaiende oppervlak van de remtrommel.

Dit ontwerp leidt tot verschillende mogelijkheden voor defecten. Zo kan bijvoorbeeld één van de stroomopwaartse kleppen (doseerklep of remdrukregelaar) defect zijn. Dan neemt niet alleen het remeffect af. De cilinder, d.w.z. het loopvlak voor de twee zuigers, kan nu corroderen omdat de zuiger niet meer zoveel wordt bewogen. Maar ook te oude remvloeistof kan dit effect veroorzaken.

Remvloeistof trekt water aan en verandert ook van eigenschappen bij verhitting. Remvloeistof kan normaliter niet worden samengedrukt, maar verliest deze eigenschap na verloop van tijd. Ook worden de zuigers dan niet meer voldoende bewogen. Bovendien is er slijtage aan de wielremcilinders zelf. Het binnendringen van remstof, als de stofhoes lek is. Slijtage tussen zuiger en cilinderwand, zodat de afdichtende werking niet meer gegarandeerd is.

Als er remvloeistof uit één van de wielremcilinders lekt, komt dit vaak uit de trommelrem. UIteindelijk kunt u, wanneer het voertuig stilstaat, de remvloeistof zien op de velg of de buitenkant van de remtrommel. Tijdens het rijden zal na verloop van tijd het remcircuit volledig uitvallen.

Zoals in het begin beschreven, is de opstelling meestal diagonaal, bijvoorbeeld achterrem links en voorrem rechts. Veel bestuurders merken het falen van de achterasrem niet direct op. Het remeffect is daarvoor meestal te gering. Maar ze merken de voorrem wel op. Ook hier werkt de rem nu maar aan één kant. Dit betekent dat het voertuig massaal naar de geremde kant trekt.

In principe is rijden zonder remmen natuurlijk niet toegestaan. Een defect dat optreedt tijdens het rijden is echter een grijs gebied. Of u nog mag rijden kan het best als volgt worden beantwoord. Bij de hoofdinspectie (APK) kan de inspecteur weigeren goedkeuring af te geve. De bestuurder mag nog steeds met het voertuig naar de volgende werkplaats rijden.

In ernstige gevallen kan de inspecteur verdere reizen verbieden. Er is dus geen duidelijk antwoord op deze vraag. Het volgende staat echter vast: bij een ongeval kan het remsysteem worden geïnspecteerd. Vooral als er mensen gewond zijn geraakt. Als hier sprake is van een defect, kan het gebeuren dat de eigenaar of bestuurder van het voertuig voor alle veroorzaakte schade moet opdraaien. Een defecte rem kan dus praktisch een heel leven financieel ruïneren.

Doorrijden is ook niet aan te raden wat betreft de voertuigtechniek. In plaats daarvan moet de werkplaats onmiddellijk worden bezocht. De lekkende remvloeistof komt namelijk ook op de remblokken en de ankerplaat terecht. De roestwerende verf op de ankerplaat is aangetast. Corrosie kan hier optreden als langdurige schade en de ankerplaat moet worden vervangen. De ernstigere schade is echter remvloeistof op de remvoering. Als u de schade niet onmiddellijk opmerkt, moeten ook de remblokken worden vervangen. Daarom moet een defecte wielremcilinder onmiddellijk worden vervangen.

Steeds weer rijst de vraag of alleen de defecte remcilinder moet worden vervangen of ook die aan de andere kant. In principe kunt u elke wielremcilinder afzonderlijk vervangen. Het is echter raadzaam beide zijden te vervangen, omdat het vaak slechts een kwestie van tijd is voordat ook de andere remcilinder gaat lekken.

Zoals hierboven reeds is aangegeven, hoeft het niet noodzakelijkerwijs directe slijtage van de wielremcilinder te zijn die tot een defect heeft geleid. Een ander onderdeel, zoals een remventiel, kan de schade hebben veroorzaakt. Degene die de schade herstelt, moet daarom het gehele remsysteem controleren. Dit vereist natuurlijk deskundigheid.

Voor het vervangen van de wielremcilinder moeten ook de remschoenen worden gedemonteerd. Hiervoor is speciaal gereedschap nodig (bijvoorbeeld een veertang, remleidingsleutel). In het algemeen is de constructie van een trommelrem eenvoudig. Maar toch zijn er enkele veren die gemakkelijk verwisseld kunnen worden. Daarom moet de monteur een goede kennis hebben van de constructie van de rem. .
Tenslotte moet het remsysteem worden ontlucht. Ook hier is specialistische kennis vereist. Bijvoorbeeld bij welk wiel de rem moet worden ontlucht, of hoe lang een wielremcilinder moet worden ontlucht. Dit alles vereist diepgaande specialistische kennis. De rem is een veiligheidsrelevant onderdeel. Een kleine fout bij de installatie kan leiden tot remfalen en niet alleen de inzittenden, maar ook andere weggebruikers in gevaar brengen. Daarom mag de rem alleen door een gespecialiseerde garage worden gerepareerd.

Er bestaan reparatiesets waarmee een bestaande wielremcilinder kan worden gerepareerd. De kosten zijn echter zo hoog dat het monetaire voordeel snel teniet wordt gedaan door de toegenomen werkdruk. Voordat u wielremcilinders bestelt, moet u weten welke onderdeelnummers u nodig hebt. Enerzijds kunnen veel voertuigfabrikanten verschillende remsystemen hebben geïnstalleerd (bijvoorbeeld Italiaanse en Franse modellen). Anderzijds kan de grootte van de wielremcilinder tijdens een modelupdate zijn gewijzigd. Vergelijk dus altijd de onderdeelnummers.

Koop alleen een wielremcilinder van een gevestigde fabrikant. Bovendien moet u op internet alleen kopen bij een handelaar die zijn hoofdkantoor in binnen de EU heeft. Dit is de enige manier om ervoor te zorgen dat u geen gevaarlijke kopieën of inferieure goederen koopt. Vooral bij het remsysteem is een hoge productkwaliteit absoluut noodzakelijk. U kunt ook remonderdelen bestellen in onze uitgebreide auto-onderdelenwinkel. Naast de hoge productkwaliteit profiteert u hier van onze permanente lage prijzen.