Achteruitkijkspiegel voor Volvo voor VRACHTWAGEN

ledereen die naar oudere voertuigen uit de jaren 70 en 80 kijkt, zal merken dat het ontwerp van de buitenspiegels gedurende deze tijd is veranderd. De eenvoudig opgeschroefde chromen spiegel verdwijnt steeds vaker, in plaats daarvan worden steeds vaker compacte buitenspiegels met behuizingen, die uit talloze losse onderdelen bestaan, gebruikt. Er zijn ook veel extra functies voor de buitenspiegel.

De buitenspiegel is "slechts" nodig om naar achteren te kijken, maar de extra functies bieden tegenwoordig beduidend meer comfort, zelfs voor een spiegel. De eerste functies waren elektrisch bedienbare spiegels. Tegenwoordig kan deze functie ook worden uitgerust met een geheugenfunctie, zodat de individuele spiegelinstellingen worden opgeslagen en gemakkelijk met een druk op de knop kunnen worden opgeroepen.

De volgende grote opluchting kwam met de verwarmde achteruitkijkspiegel, die beslaan of ijsvorming voorkomt. Bovendien zijn buitenspiegels nu ook in verschillende vormen (asferisch, bolvormig) en kleuren verkrijgbaar. En niet te vergeten de automatisch dimmende buitenspiegels. Ten slotte moet nog de inklapbare buitenspiegel worden genoemd, die ook op verschillende manieren wordt bediend (inklappen gebeurt automatisch of met een druk op de knop).

Alleen al deze verscheidenheid aan extra functies maakt het moeilijk om de juiste buitenspiegel te kopen als u de auto niet als nieuwe auto heeft gekocht en dus zelf niet de spiegelfuncties hebt geselecteerd. Er zijn verschillende benaderingen. Aan de hand van het chassisnummer kan het exacte onderdeelnummer voor de juiste buitenspiegel worden opgezocht met behulp van de originele onderdelencatalogus van de fabrikant. Dit kan natuurlijk ook met de oude buitenspiegel, als deze nog niet is vervangen door een achteruitkijkspiegel voor het automodel. Ook de uitrustingscodes van de voertuigfabrikant van het voertuig (wederom via het chassisnummer) geven informatie.

Een andere, wat complexere optie is om de gebruikte pinnen op de connectoren te bepalen. Alleen al door het voorbeeld van Mercedes in de jaren 90 te gebruiken, zijn er enkele verschillen: de buitenspiegels VorMoPf W210 (E-Klasse), W202 (C-Klasse) en W140 (S-Klasse) zijn identiek qua structuur. In 1996 was er echter een facelift van de conventionele kabelboom naar de CAN-bus in de C-Klasse. De S-Klasse daarentegen had vanwege zijn breedte inklapbare spiegels nodig, terwijl de spiegelkappen van de E-Klasse waren uitgerust met led-richtingaanwijzers. Afhankelijk van het werkelijke bouwjaar, de uitrusting en het model zijn er tal van verschillende buitenspiegels die er aan de buitenkant allemaal hetzelfde uitzien, maar de kabelboom naar de spiegel kan aanzienlijk verschillen: 7 pins, 9 of 11 pins, dubbele of enkele connector.

Spiegelglazen zijn neutraal, groen of blauw. Als het spiegelglas is gebroken, kunt u dezelfde kleur opnieuw kiezen of, als u de voorkeur geeft aan een andere spiegelkleur, deze overeenkomstig wijzigen. Daarnaast is er de vraag of het spiegelglas convex of vlak (asferisch of bolvormig) moet zijn.

Met een bolvormig spiegelglas zijn alle objecten op ware grootte te zien, soms iets groter. Bij een asferische buitenspiegel daarentegen is het spiegelglas gebogen. Objecten lijken kleiner en iets verder weg omdat er nu een groter gebied is bedekt. De dode hoek van de spiegel wordt in ieder geval gedeeltelijk geneutraliseerd. Moderne voertuigen zijn tegenwoordig meestal uitgerust met asferische buitenspiegels.

Hiermee wordt ook de vraag beantwoord of een buitenspiegel nog een dode hoek heeft. Bij een spiegel die plat (bolvormig) is, is de dode hoek groot. Bij een asferische spiegel wordt de dode hoek verkleind in lijn met de intensiteit van de spiegelkromming.

Moderne achteruitkijkspiegels worden gedimd als de verblinding van het achteropkomende verkeer te hoog is. Er zijn weer verschillende systemen. Tegelijkertijd beschrijven deze ook de ontwikkeling van de dimbare spiegel. De eerste dimbare buitenspiegels werden via de binnenspiegel gedimd. Hiervoor kan hij worden uitgerust met een fotocel. Dit is te herkennen aan een rond, helder deel van het spiegelglas.

Moderne dimmende buitenspiegels zijn anders ontworpen. Ze zijn elektrochroom. Dit betekent dat er achter het spiegelglas een speciale film zit met deze eigenschappen. De elektrische spanning van deze film, die wordt overgebracht op fotoresistors, verandert met de intensiteit van de verblinding. Aan de hand van de toegepaste weerstand herkent de besturingseenheid of de spiegels gedimd moeten worden of niet. Dit werkingsprincipe is tegenwoordig ook gebruikelijk voor de automatisch dimmende binnenspiegel.

Iedereen kent natuurlijk de schakelaar voor het verstellen van de spiegels op hun voertuig. Maar hoe werkt het elektrische systeem precies? Heel simpel: de spiegelverstelknop bedient een soort pad dat aan de achterkant van het spiegelglas wordt bevestigd. Deze "plaat", die het spiegelglas vasthoudt, kan verticaal en horizontaal naar binnen en naar buiten of naar boven en naar beneden worden bediend. De spiegelverstelling wordt op dezelfde manier uitgevoerd.

De spiegel correct afstellen is niet moeilijk. Ten eerste wordt de spiegel horizontaal afgesteld zodat je de horizon ongeveer in het midden van de spiegel hebt. De zijafstelling is zo gemaakt dat u alleen de carrosserie van het voertuig in de spiegel kunt zien. Hoe verder de spiegel naar buiten zwenkt, hoe kleiner de zogenaamde dode hoek wordt. Maar "een laatste restant" van het voertuig moet nog zichtbaar zijn aan de binnenkant van de spiegel, anders dekt u hier nog optimaal het gezichtsveld af. Het kan raadzaam zijn om een ​​extra buitenspiegel voor het dashboard te gebruiken of een kleine asferische spiegel om op de eigenlijke buitenspiegel te plakken als u de dode hoek zoveel mogelijk wilt bedekken.