Transmissie-onderdelen voor Ford

Transmissie is nodig om de rotatie-energie van de motor, aangepast aan de snelheidsafhankelijke wielsnelheid, over te brengen. Naast transmissies die motor- en snelheidsafhankelijke wielsnelheden op elkaar afstemmen, compenseren differentieelversnellingen de verschillende wielsnelheden vanwege de lage snelheid van het binnenwiel of de hogere snelheid van het buitenwiel. Er wordt onderscheid gemaakt tussen automatische transmissies en handgeschakelde transmissies voor de transmissies die het koppel en de snelheid van de motor aanpassen. Daarnaast was er de zogenaamde DSG-transmissie.

Bij het vergelijken van handmatige en automatische transmissies, wordt duidelijk dat transmissieoliën totaal verschillende taken kunnen hebben. Bij handgeschakelde transmissies zijn versnellingen met verschillende afmetingen en dus verschillende snelheden met elkaar verbonden. Hiertoe wordt de draaibeweging van de te verbinden tandwielen mogelijk gemaakt door synchronisatieringen. Deze processen in hun geheel suggereren dat er veel mechanische wrijving is tussen de tandwielen en ook de synchronisatieringen. Tandwieloliën voor handgeschakelde transmissies worden daarom voornamelijk gebruikt voor smering. Daarnaast voeren ze echter ook de door wrijving gegenereerde warmte af.

Transmissie-oliën voor handgeschakelde transmissies

De Amerikaanse richtlijnen van het "American Petroleum Institute", of afgekort API, hebben de overhand gekregen voor de specificatie. Dit zijn geen kwaliteitskenmerken, maar eerder technische specificaties. Het is momenteel voornamelijk verdeeld van API GL-1 tot API GL-5. API GL-1 tandwieloliën zijn geschikt voor kegeltandwielen met spiraalvertanding, wormwieloverbrengingen (sturen) en in het algemeen bij lage glijsnelheden. API GL-2 is geschikt voor wormwieloverbrengingen waarbij hogere temperaturen optreden, bijvoorbeeld door een hogere schuifcontactdruk.

API GL-3 tandwieloliën zijn geschikt voor kegeltandwielen met spiraalvertanding met vrij gemiddelde spanningen in termen van snelheid, belasting en de resulterende temperatuur. API GL-4 wordt gebruikt voor zwaarder belaste transaxiale tandwielen met een offset. API GL-5 voornamelijk voor hypoïde tandwielen. De transmissieoliën die vandaag relevant zijn, zijn de specificaties API-GL-3 tot API GL-5. Naast deze specificatie is er ook een indicatie van de viscositeit. De goedkeuringen van de voertuigfabrikanten moeten in acht worden genomen.

Hydraulische oliën voor automatische transmissies

Automatische transmissievloeistoffen (ATF van Autotransmission Fluid) daarentegen moeten aan heel andere eisen voldoen. Dit zijn hydraulische oliën die hydraulisch kleppen in de schuifplaat van de transmissie schakelen. De vereiste hoge schuifsterkte blijkt vooral uit de hydraulische krachtoverbrenging in de omvormer. De wrijvingsverbinding tussen de transmissie en de motor wordt tot stand gebracht door de automatische transmissieolie in de omvormer. Door de structuur en functie van automatische transmissies moeten deze transmissieoliën bestand zijn tegen hoge temperaturen.

De specificatie is hier een beetje anders. Bovenal hebben Ford (Mercon) en General Motors (Dexron) hun vereisten voor automatische oliën gedefinieerd en deze intern gespecificeerd aan de hand van de gespecificeerde specificaties. Andere tandwielfabrikanten en autofabrikanten hebben deze specificaties overgenomen en gedeeltelijk aangevuld met hun eigen informatie. Daardoor zijn de specificaties iets minder duidelijk. Bij automatische transmissieoliën moeten de goedkeuringen en verklaringen van de voertuigfabrikant in acht worden genomen.

Nu is de vraag voor autobezitters natuurlijk of bijvoorbeeld verschillende API-specificaties of verschillende Mercon- en Dexron-specificaties van hydraulische oliën met elkaar kunnen worden gemengd. Het antwoord is duidelijk nee! Door de fabrikant goedgekeurde oliën kunnen niet worden vervangen door oliën met een andere specificatie. Afhankelijk van welke API-olie verkeerd is bijgevuld, neemt de mechanische slijtage toe, maar omgekeerd kan de wrijving ook te laag zijn. Met andere woorden, alleen de oliën die zijn goedgekeurd, mogen worden gebruikt.

Dit is waar de autofabrikanten zelf voor de grootst mogelijke verwarring hebben gezorgd. Kopers van nieuwe voertuigen krijgen al jaren te horen dat de versnellingsbak van hun voertuig voor veel transmissies onderhoudsvrij of bijna onderhoudsvrij is (eenmalige olieverversing). Dit is een misleidend antwoord omdat het een levenslange olievulling wordt genoemd. Desalniettemin is de levenscyclus van een voertuig beperkt.

De meeste auto's hebben een levenscyclus van acht tot maximaal vijftien jaar. De vermeende onderhoudsvrijheid heeft dus betrekking op een beperkte periode. Deze uitspraak wordt vooral problematisch omdat men ook uitgaat van een gemiddelde kilometerlijn. Deze verkoopstrategie ontstond in de jaren negentig en beweerde dat de onderhoudskosten aanzienlijk lager zouden zijn door onderhoudsvrije of maximale beperking. De automatische transmissies van Mercedes-Benz, die vanaf midden jaren negentig werden aangeboden, zijn daar een bijzonder goed voorbeeld van.

De oliepeilstok ontbrak hier en werd vervangen door een blinde kap. Daarna waren er regelmatig misbaksels en problemen met de transmissie. De kern van de zaak is vrij eenvoudig, aangezien elke gebruikte olie materiële vermoeidheid ervaart. Of het nu gaat om de ophoping van deeltjes, of een verslechtering van de afschuifeigenschappen door hoge temperaturen, etc. In het verleden werden transmissieolieverversingen als volgt uitgevoerd: er was een groot en een klein onderhoudsschema. De transmissieolie is bij elk groot onderhoudsplan ververst en het oliepeil moet bij elke kleine beurt gecontroleerd worden.

Het is dus moeilijk om hier een algemeen antwoord te vinden. De reeds genoemde automatische transmissies van Mercedes dienen na 80.000 tot 100.000 km vervangen te worden. Indien nodig kunt u u via forums op internet informeren over de eisen die aan uw eigen auto worden gesteld. Modelspecifieke internetfora laten het meest waarschijnlijk zien of een gebrek aan olie vaker tot andere soorten schade leidt. Anders raden we aan om het oliepeil om de 50.000 km te controleren en de olie na 80.000 tot 100.000 km te verversen, waarbij ook de individuele belasting van een voertuig een rol speelt.

Procedure voor handmatige transmissie

Ook hier moet onderscheid worden gemaakt tussen automatische en handgeschakelde transmissies. Bij de handgeschakelde versnellingsbak vindt u aan de onderzijde van het versnellingsbakhuis een olieaftapplug (meestal een buitenzeskant of inbussleutel) en een vulplug aan de zijkant. De onderrand van de vulplug is meestal het vereiste oliepeil. Een magneet die metalen spaanders vasthoudt, kan in de aftapplug worden geïntegreerd.

Procedure voor de automatische transmissie

Bij automatische transmissies gaat het bijvullen en controleren van het oliepeil iets anders. De automatische transmissie is uitgerust met een oliepeilstok die tot in het motorcompartiment reikt. De motor moet draaien met de keuzehendel van de versnellingsbak in "N" of "P". De markeringen op de oliepeilstok moeten in acht worden genomen. Houd er rekening mee dat het afgelezen oliepeil bij stilstaande motor niet van belang is! Aan de onderzijde van de versnellingsbak zit een aftapplug. In sommige gevallen zitten er ook aftappluggen op de omvormer. Een transmissieoliefilter is ook te vinden in automatische transmissies.

Om dit te doen, moet de transmissie-oliepan worden gedemonteerd. Let op de bijzonderheden bij het aandraaien van oliereservoirs (kruislings of spiraalvormig aandraaien van de schroeven in meerdere werkstappen en aanhaalmomenten, beschreven in het betreffende werkplaatshandboek). Bij het bijvullen vullen we eerst een bepaalde hoeveelheid olie bij. Vervolgens wordt de motor gestart en wordt het oliepeil gecontroleerd. Eventueel nog ontbrekende olie wordt nu bijgevuld. De automatische olie wordt bijgevuld via de peilstokas.

Automatische transmissie

Een te hoog oliepeil kan schuimvorming in de olie veroorzaken. Bij automatische olie mogen de rembanden nu in olie zijn ondergedompeld. Bij een te laag oliepeil kunnen de kleppen in het schuifklephuis niet meer exact worden geschakeld en wordt de wrijvingsverbinding in de omvormer niet bereikt. Afhankelijk van de beschikbare elektronica kan de nu gemeten oliedruk ertoe leiden dat het noodprogramma wordt ingeschakeld. De automatische transmissie kan helemaal niet werken zonder olie.

Handgeschakelde versnellingsbak

Als bij handgeschakelde transmissies het oliepeil te laag is, worden de tandwielen en synchronisatieringen en de lagers van de transmissie-as minder gesmeerd. Als het oliepeil te laag is, neemt de slijtage aanzienlijk toe. U mag niet zonder versnellingsbakolie en zonder motorolie rijden. Want dan kan er op elk moment grote versnellingsbakschade ontstaan.

Differentieel

Ook in het geval van differentieelversnellingen wordt herhaaldelijk gesuggereerd dat deze onderhoudsvrij zijn. Desalniettemin is het raadzaam om regelmatig het oliepeil te controleren en de olie te verversen met lange tussenpozen, die afhankelijk zijn van de kilometerstand. Of, als het aantal kilometers laag is, na een ingestelde tijdcyclus.